Het risico van de eerste volger is even groot als het risico van de initiatiefnemer zelf. Zodra de eerste volger zich aansluit, wordt het aansluiten veel minder riskant voor anderen. Het fenomeen ontwikkelt zich zo dat naarmate er meer mensen deelnemen, het riskanter wordt om aan de zijlijn te blijven staan dan zelf deel te nemen.
Het fenomeen wordt geïllustreerd met een korte video waarbij één man begint te dansen op een festival, terwijl de andere mensen hem negeren en blijven zitten. De dansende man danst enthousiast, maar komt een beetje dwaas over, tot een tweede man komt meedansen. Dit verandert de dynamiek van dwaas naar interessant. Een korte periode hierna voegt ook een derde persoon zich tot de dansers. Dit geeft het gebeuren opnieuw een volledig nieuwe dynamiek. Want vanaf drie personen kan gesproken worden van een kleine groep. Vanaf dit moment was het slechts een kwestie van seconden tot personen over de hele weide het veld oversteken om de groep te vervatten, en deze om te toveren tot een menigte.
Deze video toont het belang van de eerste volger. Pas als iemand jou volgt, word je een leider. Het is dan ook duidelijk dat het riskant is om de eerste volger te zijn, omdat deze geconfronteerd is met het sociaal risico zich belachelijk te maken of genegeerd te worden. Het feit dat de eerste volger zich gaat aansluiten, getuigt van geloof in het initiatief en verlaagt het risico voor alle volgende volgers. Naarmate er meer volgers zijn, zal een omslagpunt plaatsvinden waarbij dansen zal veranderen van iets vreemds naar de sociale norm. De kijkers worden nu geconfronteerd met een sociaal risico door te blijven zitten.
Dus:
1. Zonder eerste volger is er geen beweging.
2. Alleen weten hoe een goede leider zijn is niet voldoende.
3. De beste manier om een beweging te starten, is iemand met een uniek idee
volgen.
4. Sta letterlijk en figuurlijk op en steun de enkeling die in staat is om grote
veranderingen te realiseren.